Warszawa
Nazwa pojawia się w XIV-wiecznych zapiskach jako Warseuiensis (1321), Varschewia
(1342) i XV wieku jako Warschouia (1482).
Średniowieczna nazwa brzmiała Warszewa, Warszowa. Najprawdopodobniej
pochodzi od formy dzierżawczej imienia Warsz
(skróconej formy popularnego wówczas staropolskiego imienia Warcisław, Wrocisław), używanego m.in. przez przedstawicieli rodu Rawów (Rawiczów) herbu Rawa, właścicieli części terenów w
rejonie współczesnego Solca i Mariensztatu. Prawdopodobnie Warsz
z rodu Rawów otrzymał w XIII wieku nadanie książęce,
z którego powstała wieś nosząca jego imię.
Zmiana nazwy na Warszawa wynikła z mazowieckiej wymowy
dialektycznej. Do końca XV wieku samogłoska -a- przechodziła w -e- po
spółgłoskach miękkich (-sz- była w tamtym okresie
spółgłoską miękką). W XV wieku formy z wtórnym -e- zaczęły być postrzegane jako
gwarowe. Dlatego też zastępowano -e- przez -a-. Taka zmiana nie była
uzasadniona etymologicznie, więc takie formy nazywa się hiperpoprawnymi (np. siadlisko, królawski). Tak też
nastąpiła zmiana nazwy z Warszewa na Warszawa, która upowszechniła się w XVI
wieku.
Legendarna etymologia wywodzi nazwę od imion Warsa i
jego żony Sawy.